پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

یک کارشناس مسائل منطقه گفت: ایران ضمن اینکه خود می‌تواند در اعطای کمک به لبنان پیشقدم باشد، باید یک باشگاه کمک رسانی به این کشور را نیز ایجاد کند.

شاید از بد شانسی سعد حریری بود که پدر فقیدش پس از سقوط بغداد در سال ۲۰۰۳ در ماه مارس سال ۲۰۰۵ در سناریوی پیچیده منطقه‌ای – بین‌المللی با اهداف ایجاد فتنه مذهبی در خاورمیانه ترور شد و از دنیا رفت. از این پس مردی جوان و بی تجربه متولد ۱۹۷۰ در ریاض از خاندانی ثروتمند به ارث سیاسی پدر در مکانی رسید که سراسر آن را جنگ و آتش و نقشه‌های بلند بالای ارتش‌های قوی بین‌المللی در عراق، سوریه و لبنان فراگرفته بود، معادلات و سناریوهایی که دولتهایی بزرگ و پرقدرت نمی‌توانستند آن را بر دوش خود تحمل کنند چه رسد برای جوانی ۳۵ ساله آن هم در لبنانی که مرکز تاثیر و قلب بازی‌های بزرگ امنیتی و نظامی خاورمیانه بود.

روایتی از دیداری که در آن سعد حریری می‌خواست مشکل اصلی لبنان را سلاح حزب‌الله مطرح کند ولی رهبر انقلاب به او از رمان گوژپشت نوتردام گفت، مشاهده می‌کنید.

می‌توان گفت ایران یک فضای طبیعی در لبنان دارد، به این دلیل که عامل فرهنگی و دینی، بُعد مهمی در رابطه بین دو کشور محسوب می‌شود که آغاز آن، به دوره صفوی بر می‌گردد؛ زمانی که تعدادی از علمای دینی لبنان به ایران مهاجرت کردند و در ادامه مهاجرت علمای دینی ایران به لبنان نیز تاثیر زیادی در زندگی دینی و سیاسی در لبنان داشت، که از جمله این شخصیت ها، امام موسی صدر، موسس جنبش محرومان است.